هرکدام از ما در زندگی با افراد زیادی ارتباط داریم که حق معلمی به گردن ما دارند. این شخص میتواند پدر و مادر، دوست، اعضای فامیل، خواهر یا برادر باشد که عموما به دلیل صمیمیتی که با آن فردا داریم فراموش میکنیم که باید شان معلمی او را حفظ کنیم.

با معلم باید در #کلام ، #رفتار ، #نگاه ، #استفاده_از_واژگان و. با احترام برخورد کرد. 

مثلا در صحبت با این افراد باید دقت کنیم که از واژه هایی مثل تو، شنیدی، میدانی، چرا، قبول ندارم، شما نباید این حرف را میفهمیدی استفاده نکنیم.

حین صحبت با معلم باید از کلمات تلطیف شده تری استفاده کنیم. مثلا به جای "این حرف را قبول ندارم" بگوئیم "بیشتر توضیح میدهید، متوجه نشدم!" یا "اگر کسی از من پرسید چه دلیلی برای اون بیاوردم" 

باید دقت بکنیم که اگر کسی را به معلمی خود انتخاب کردیم در رفتار و گفتار با او مودبانه تر برخورد کنیم. 

باید بدانیم که تواضع در برابر کسی که از او چیزی می آموزیم نه تنها چیزی از ما کم نمیکند بلکه باعث بالا رفتن شان و مقام ما میشود. و البته هرچقدر متواضعانه تر برخورد کنیم قطعا بیشتر می آموزیم!

یادمان باشد رفیقی که در جایگاه معلمی برای ما هست با دیگر دوستان برای ما خیلی فرق میکند.

دقت بکنیم که نگاهمان به معلم از بالا به پایین یا حتی همسطح نباشد، برای اینکه بتوانیم از کسی چیزی یاد بگیریم باید نگاه از پایین به بالایی به او داشته باشیم. این معضل و مشکل در زمانی که ما دوست خود را به عنوان معلم خود انتخاب میکنیم بیشتر پیش می آید. مثلا وقتی از او سوالی داریم نباید احساس بکنیم که سوال پرسیدن از وی شان ما را پایین میاورد و سعی بکنیم جواب خود را در لا به لای سخنان یا رفتارش بیابیم.

هنگامی که کار اشتباهی انجام میدهیم یا باعث رنجش معلم خود میشویم باید از وی عذرخواهی کنیم

ادامه دارد.